Այն հավատը, որը կա իմ ներսում, չի թողնում կոտրվեմ․ բռնցքամարտիկ Անուշ Գրիգորյան
Դժվար է համատեղել իրարից տարբեր հատկանիշները մի մարդու մեջ, սակայն Անուշ Գրիգորյանը ապացուցում է, որ աղջկա (կնոջ) տեղը ամենուր է՝ անգամ ռինգում։
- Լիլիթ Աբրահամյան
Երբ լսում ենք բռնցքամարտիկ բառը` միանգամից ասոցացնում ենք ուժի, տոկունության և արիության հետ, բայց ի՞նչ կասեք, եթե այդ հատկանիշներին միանում են կանացի գեղեցկությունը, նրբությունն ու հմայքը։ Դժվար է համատեղել իրարից տարբեր հատկանիշները մի մարդու մեջ, սակայն Անուշ Գրիգորյանը ապացուցում է, որ աղջկա (կնոջ) տեղը ամենուր է՝ անգամ ռինգում։ Երիտասարդների աշխարհի և Եվրոպայի բռնցքամարտի մինչև 22 տարեկանների կրկնակի չեմպիոն, ինչպես նաև մեծահասակների բրոնզե մեդալակիր Անուշ Գրիգորյանի պատմությունը վառ վկայությունն է, որ երազանքներին և նպատակներին հասնելու համար պարզապես պետք է հավատալ սեփական ուժերին և չզիջել որևէ խոչընդոտի։
Ճանապարհ դեպի բռնցքամարտ
Անուշ Գրիգորյանը ծնվել է 1997թվականին Արմավիրի մարզի Գայ գյուղում։ Սպորտային ուղին սկսել է 2007 թվականին՝ Արամայիս Մնացականյանի մոտ, իսկ այժմ մարզվում է Մոնթե Մելքոնյանի մարզադպրոցում՝ Հակոբ Մելքոնյանի մոտ։
Անուշ Գրիգորյանն իր մարզչի՝ Հակոբ Մելքոնյանի հետ
Կարիերայի սկբում բախվել էր տարածված կարծրատիպերից մեկին՝ «աղջիկը չպետք է զբաղվի բոքսով»: «Իմ ընտանիքը սկզբում դեմ էր, ասում էին՝ դա աղջկական մարզաձև չէ։ Բայց իմ սերը բռնցքամարտի հանդեպ այնքան մեծ էր, որ տանը, երբ չէին թողնում գնալ մարզումների, լացում էի ու որտեղ լացում էի, այնտեղ էլ քնում էի»,-ասաց Անուշը։
Սակայն նրա հայրիկի և մարզիչի հանդիպումը փոխեց ամեն ինչ։ Հանդիպման ժամանակ նրա մարզիչը ասել էր․ «Պետք չէ Ձեր դստերը սպորտից հանել, քանի որ մեծ պոտենցիալ ունի ու շատ մեծ արդյունքների է հասնելու»։ Անուշի հայրը որոշ ժամանակ անց դարձավ դստեր ամենամեծ աջակիցը։
Կարիերայի ընթացքում, ինչպես բոլորը, այնպես էլ Անուշը զերծ չի մնացել խոչընդոտներից։ Ունեցել է թե՛ հոգեբանական, և թե՛ ֆիզիկական դժվարություններ․ «Խոչընդոտները տարբեր են լինում, որոնք որ խանգարում են քայլել առաջ, բայց, փառք Աստծո, այն հավատը, որ կա իմ ներսում, չի թողնում, որ կոտրվեմ։ Ունեցել եմ տարբեր տեսակի վնասվածքներ, վիրահատություններ, հոգեբանական ծանր վիճակներ պարտությունների հետևանքով, որոնցից հետո շատ դժվար եմ վերականգնվել»,-պատմեց նա։
Կարիերայի ընթացքում, ինչպես բոլորը, այնպես էլ Անուշը զերծ չի մնացել խոչընդոտներից։ Ունեցել է թե՛ հոգեբանական, և թե՛ ֆիզիկական դժվարություններ․ «Խոչընդոտները տարբեր են լինում, որոնք որ խանգարում են քայլել առաջ, բայց, փառք Աստծո, այն հավատը, որ կա իմ ներսում, չի թողնում, որ կոտրվեմ։ Ունեցել եմ տարբեր տեսակի վնասվածքներ, վիրահատություններ, հոգեբանական ծանր վիճակներ պարտությունների հետևանքով, որոնցից հետո շատ դժվար եմ վերականգնվել»,-պատմեց նա։
Երբ հարցրինք Անուշին, թե ռինգում ինչի՞ վրա է շեշտը դնում, նշեց՝ հակառակորդի․ «Ռինգում, պարզ է, ունենք հակառակորդ և պետք է իր վրա ուշադրություն դարձնենք։ Քանի որ մենք պետք է ինչ-որ բան թելադրենք և հակապատասխան ունենանք»,-ասաց նա։
Հաջողության բանալիները
Յուրաքանչյուր մարդ իր հաջողությանը և նպատակներին հասնելու ճանապարհին միշտ ունենում է աջակից, որը մոտիվացնում է նրան, օգնում է չհանձնվել և ոգևորել առաջ գնալ։ Անուշի պարագայում աջակիցները նրա հարազատ մարդիկ են․ « Ինձ ոգևորում են ընտանիքս, ընկերներս, մարզիչս և նպատակս»,-ընդգծեց նա։
Որպես օրինակելի մարզիկ, հաջողության հասնելու համար, Անուշը սկսնակ բռնցքամարտիկներին, հատկապես աղջիկներին, խորհուրդ տվեց «Եթե նպատակային են սկսում մարզվել, ապա թող մարզվեն և առաջ գնան՝ իրենց նպատակի ետևից։ Բռնցքամարտը մի մարզաձև է, որը իրենից դուրս մեզ երբեք պետք չի գալու։ Այնպես որ պետք է միայն նպատակային մարզվել»,-եզրափակեց նա
Լուսանկարները՝ ինստագրամյան էջից