Երևանի պատմական դեմքի պահպանման հիմնահարցը
Երևանը Հռոմից հին է՝ հիմնադրվել է մ.թ.ա. 782 թվականին։
Մենք ապրում ենք աշխարհի հնագույն մայրաքաղաքներից մեկում, և շատ կարևոր է այսօր մտածել, թե ինչպես է Երևանը անցել իր պատմական ճանապարհը, և ինչ վիճակում է այսօր նրա պատմական ժառանգությունը:
Ի՞նչն է պահպանվել, ի՞նչն ոչ, և ի՞նչ ծրագրեր կան, որոնք օգնում են պահպանել քաղաքի պատմական դեմքը։ Նախագծում ներկայացնում ենք Երևանի հին շրջանի և մոդեռնիստական ճարտարապետության երկուական կոթող:
Ընդ որում, դրանցից 2-ը կարող ենք այժմ տեսնել, նկարահանել ու ներկայացնել, իսկ 2-ը՝ ոչ, քանի որ մեկը քանդվել է, իսկ մյուսը՝ գտնվում է հողի տակ։

Հին շրջան․ Կարմիր կամուրջ՝
Երևանը, որպես հին քաղաք, ունի մեծ մշակութային և պատմական ժառանգություն, որը ներառում է բազմաթիվ պատմական և մշակութային կառույցներ, որոնցից շատերը, ցավոք, ժամանակի ընթացքում ոչնչացել են, բայց մի քանիսը դեռ պահպանվել են։ Դրանք կրում են քաղաքի պատմության հիշողությունը և շարունակում են ապրել որպես մշակութային կարևոր կառույցներ։Կարմիր կամուրջը մշակութային ու ճարտարապետական ժառանգության նմուշ է։ Կարմիր կամուրջը
կառուցվել է 12-րդ դարում և վերականգնվել՝ 1679 թվականի երկրաշարժից հետո:
Կարմիր կամուրջը Երևանի ամենահին ճարտարապետական կառույցներից է:


Կարմիր կամրջի պատմությանը ավելի լավ ծանոթանալու և ներկայիս վիճակի մասին տեղեկություններ ստանալու համար՝
զրուցել ենք ՀՀ ԿԳՄՍ ՊՄՊՊ հուշարձանների վերականգնման բաժնի պետ
Հրանտ Հովսեփյանի հետ.

_«Երևանի ամենահին կամուրջը՝ Կարմիր կամուրջը գտնվում է Երևանի Հաղթանակ կամրջի հարակից տարածքում:
Ժամանակին կատարել է նույն ֆունկցիան,
ինչ հիմա Հաղթանակ կամուրջը:
Կարմիր կամուրջը ունի մոտ 80 մետր երկարություն: Կամարների թռիչքների ընդհանուր բարձրությունը 11 մետր է:
Կարմիր կամուրջը ուներ տնտեսական
մեծ նշանակություն, ռազմավարական։
Կարմիր կամուրջը առաջին անգամ վերակառուցվել է 1679թ։ Ի տարբերություն Աշտարակի կամրջի, որի պարագայում
հինը վերակառուցված է նորի կողքին, Կարմիր կամրջի պարագայում հին կամրջի հետքերը առանձին և հստակ չեն պահպանվել, անհրաժեշտություն է առաջացել պարզել կամրջի նախաստեղծ կերպարը և վերակառուցել ըստ այդ մակետի:
Կամուրջը եռակամար է, բնորոշ 17-րդ դարի պարսկական ճարտարապետության ազդեցությանը: 17-րդ դարի հայտնի, ֆրանսիացի ճանապարհորդ՝
Ժան Բատիստ Տավերնիեի կատարած
մի գրչանկարում պատկերված է Երևանը քարտեզային տեսքով, երևում է նաև եռակամար կամուրջը: Հետագայում, քանի որ կամուրջը ռազմավարական մեծ նշանակություն ուներ, անմիջապես հետևում գտնվում է՝
Երևանի բերդը, այն պետք էր լավ պաշտպանել հարձակումներից, ռուսները կամրջի երկու կողմերում իրականացրել են կոնտրֆորսային բազալտե շարվածքի աշխատանքներ: Որը հիմա վերանորոգման ընթացքում հանվել և ենթարկվել է ուսումնասիրության»:
Ժան Բատիստ Տավերնիայի գրչանկար.

Վերանորոգման աշխատանքները սկսվել են 2023 թվականի սկզբից, և պլանավորվում է, որ կամուրջը շահագործման կհանձնվի 2025 թվականին։ Վերակառուցումից հետո կամուրջը կլինի պատմական հուշարձան և բաց կլինի միայն հետիոտների համար։ Պահպանվելու են բոլոր պատմական շերտերը և արժեքավոր ճարտարապետական դետալները։
Թանգարան գետնի տակ

Հաջորդ կարևոր ու պատմական գտածոն Հանրապետության հրապարակի տարածքում հայտնաբերված հին քաղաք-թանգարանն է: Այս կառույցը վկայում է հին Երևանի մշակութային շերտերի մասին:

Հրապարակի տարածքն ուսումնասիրել են Հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի երեք գիտաշխատողներ՝

Միջին դարերի հնագիտության բաժնի

ղեկավար Գրիգոր Կարախանյանը,

Աղավնի Ժամկոչյանն ու Ֆրինա Բաբայանը։

Այս տարածքը ժամանակին նկարագրել է ֆրանսիացի ճանապարհորդ Ժան Բատիստ Տավերնիեն, որը 1655 թվականին այցելել է Երևան ու գծագրել քաղաքը։ Հրապարակի տարածքում եղել են հիմնականում երկհարկանի ու եռահարկ շենքեր։ Կառույցները պահպանվել են ամբողջությամբ՝ մուտքերով։

 Պեղումների ժամանակ այստեղ հայտնաբերվել են գունազարդ խեցեղեն, աշխատանքային գործիքներ, ջրատար խողովակներ։ Ինչպես ժամանակին, այնպես էլ հիմա հնագետներն այն կարծիքին են, որ 16-17-րդ դարերի ճարտարապետության այս հետաքրքիր նմուշը պետք էր բաց պահել և այն ցուցադրելու ինչ-որ ձև գտնել։

Թեման ավելի մանրամասն ուսումնասիրելու համար զրուցել ենք ՀՀ գիտությունների ազգային ակադեմիայի հնագիտության և ազգագրության ինստիտուտի գիտաշխատող՝ Բորիս Գասպարյանի հետ.
_ «Տարիներ առաջ Երևանի Հրապարակի տարածքում իրականացված հնագիտական պեղումների արդյունքում բացահայտվել է ուշագրավ պատմամշակութային շերտ։ Պեղումների ընթացքում արձանագրվել է, որ տարածքում գոյություն են ունեցել հիմնականում երկհարկանի և եռահարկ բնակելի ու հասարակական նշանակության կառույցներ, որոնք պահպանվել են ամբողջական կառուցվածքով, ներառյալ մուտքային անցուղիները։ Հայտնաբերված գունազարդ խեցեղենը, աշխատանքային գործիքները և ջրատար խողովակները վկայում են բնակավայրի նյութական և տնտեսական բարձր մշակույթի մասին։ Դրանք թույլ են տալիս պատկերացում կազմել քաղաքի տնտեսական ակտիվության, արհեստագործության և առօրյա կյանքի կազմակերպման վերաբերյալ։
Այս գտածոները ևս մեկ անգամ հաստատում են, որ Երևանի տարածքը 16-17-րդ դարերում հանդիսացել է կենսունակ քաղաքային կենտրոն՝ լավ կազմակերպված քաղաքաշինական համակարգով։ Այս պեղումները հերքում են այն սխալ ընկալումը, թե Երևանը եղել է անշուք ու գավառական բնույթի բնակավայր։ Ընդհակառակը՝ բացահայտումները վկայում են քաղաքի նշանակալի զարգացածության և ճարտարապետական մշակույթի առկայության մասին։ Այն ժամանակ, ինչպես նաև այսօր, հնագետների և մշակութային ժառանգության մասնագետների կողմից արտահայտվել է տեսակետ, որ այդ եզակի հնագիտական շերտը պետք է պահպանվեր և հասանելի դարձվեր հանրությանը՝ օրինակ ապակե ծածկի տակ ցուցադրության միջոցով։ Նման լուծումը ոչ միայն կպահպաներ Երևանի պատմական ֆիզիկական հիշողությունը, այլ նաև կնպաստեր քաղաքային ինքնության և մշակութային արժեքների հանրահռչակմանը»:
Մոդեռնիստական ճարտարապետություն․
«Ջվարթնոց» օդանավակայանի հին շենք

Երևանի պատմական դեմքի ամբաժան մասն է «Զվարթնոց» օդանավակայանի հին շենքը:
Դեռևս 2013 թվականին «Արմենիա միջազգային օդանավակայաններ» ընկերությունը դիմել էր Երևանի քաղաքապետարան՝ «Զվարթնոց» օդանավակայանի հին մասնաշենքը քանդելու առաջարկով: Երևանի քաղաքապետարանին կից քաղաքաշինական խորհուրդը միաձայն մերժել էր դիմումը:
Օդանավակայանի կառավարիչը հին մասնաշենքը քանդելու մտադրությունը բացատրել էր նրանով, որ կառույցի պահպանումը և վերականգնումը լուրջ ծախսեր է պահանջում: Երկրորդ՝ ընկերության կողմից մշակված «Զվարթնոց» օդանավակայանի զարգացման ծրագրով հին մասնաշենքի տարածքում այլ կառույց է նախատեսվում: Ու նաև Corporación América ընկերություն հիմադիր, Արմենիա օդանավակայանները ՓԲԸ-ի սեփականատեր Էդուառդո Էռնեկյանը հայտարարել էր, որ ինքը կողմ է օդանավակայանի հին շենքի քանդվելուն, քանի-որ այն արժեք չունի և սեյսմիկ առումով անկայուն է: Մասնագետները, սակայն չեն կիսում այդ կարծիքը։2017 թվականին Ժորժ Շեխլյանը, որը հինշենքի ճարտարապետներից է, ներկայացրել էր «Զվարթնոցի» պահպանման նոր նախագիծ:
Նոր տարբերակում ընդլայնված էր «Զվարթնոց» օդանավակայանի նոր համալիրի մեկնման սրահի երկայնական առանցքի հատումը մինչև հին համալիրի հարավ-արևելք, հյուսիս-արևմուտք առանցքին:
«Այս տարբերակում, իմ կարծիքով, համալիրի ծավալներն ավելի ներդաշնակ են։ Ընդլայնման նոր տարբերակը նախատեսվում էր իրականացնել երկու տարում (կոնցեսիոների մաստեր պլանում 4 տարի է): Եթե կոնցեսիոների ընդլայնման մաստեր պլանը պահանջում է $ 101 մլն ներդրում, ապա իմ նոր տարբերակը` $ 15-20 մլն»,- ասել էր ճարտարապետը: Ավելին, նա վստահ էր, որ իր առաջարկն ընդունելու դեպքում «Զվարթնոց» օդանավակայանի ուղևորափոխադրումը տարեկան կլինի 6 մլն, մինչդեռ կոնցեսիոների մաստեր պլանում նախատեսված էր 4 մլն մարդ:
Կոնցեսիոների մաստեր պլանում առկա 5 կայանատեղիներին ավելացվելու է ևս 5-ը, իսկ Ժորժ Շեխլյանն առաջարկում էր օգտագործել կլոր մասնաշենքը, որտեղ կարելի է 15 կայանատեղի ունենալ:
Այս նախագծում, ինչպես նախորդ երեքում, Ժորժ Շեխլյանն առաջարկում էր Կենտրոնական մասնաշեքն իր աշտարակով օգտագործել որպես հյուրանոցային, զվարճանքների և առևտրի համալիր:Նախագիծը մեժվեց:
«Զվարթնոց» օդանավակայանի հին մասնաշենքի ճակատագիրն առայժմ անհայտ է, շենքը պահպանելու և նրան նոր շունչ տալու համար ճարտարապետները նոր լուծումներ են առաջարկում։
Երիտասարդական պալատ

Եթե «Զվարթնոց» օդանավակայանի հին մասնաշենքը փրկվեց, ապա Երևանի այցեքարտերից մեկը համարվող Երիտասարդական պալատը քանդվեց։ Այս շենքը հիմնադրվել է 1970-ականներին և գործել է որպես պետական ձեռնարկություն՝ «Ինտուրիստ» համակարգի շրջանակում։ Դրա նպատակն էր ստեղծել մի վայր, որտեղ խորհրդային հանրապետություններից ժամանած երիտասարդները կարող էին հանդիպել, շփվել, մասնակցել սիմպոզիումների, փառատոների, զբաղվել սպորտով և ապրել նույն շենքում։
1970-ականների կեսերին Հայաստանի Կոմերիտմիության ղեկավար Ստեփան Պողոսյանը նախաձեռնեց այս գաղափարը և առաջարկեց ճարտարապետներ Հրաչյա Պողոսյանին, Արթուր Թարխանյանին ու Սպարտակ Խաչիկյանին իրականացնել նախագիծը։ Շինարարությունը բարդ ընթացք ունեցավ և իրականացվեց փուլ առ փուլ։ Պալատը բացվեց 1979 թվականին։
Իսկ արդեն 2005 թվականի հոկտեմբերի 20-ին Երևանի քաղաքապետարանի թիվ 40 որոշմամբ և սեյսմիկ ու տեխնիկական փորձաքննության եզրակացության հիման վրա սկսվեց շենքի հյուրանոցային հատվածի ապամոնտաժումը։

Երևանը հարուստ է պատմամշակութային կոթողներով։ Ահա մի քանի պատմական շենքեր ու միջավայրեր, որոնք շատ կարևոր են Երևանի պատմական դեմքի պահպանման համար:

• Կոնդ թաղամաս.
Կոնդը Երևանի ամենահին թաղամասերից է՝հիմնադրված 17-րդ դարում, ներառում է միջնադարյան ճարտարապետական տարրեր։ Քննարկվում են Կոնդի վերակենդանացման տարբեր ծրագրեր, 
որոնք ներառում են ճարտարապետական ժառանգության պահպանում և սոցիալական միջավայրի ստեղծում։ 
• Կարմիր բերդ․ 
Այն տեղակայված է Հրազդանի ձորում և ուներ ռազմավարական կարևոր մշանակություն։ Թվագրվում է մ.թ.ա. II հազարամյակով և համարվում է Երևանի հնագույն բերդերից մեկը։
• Շենգավիթ հնավայր.
Սա նախնադարյան բնակավայր է, որը թվագրվում է մ.թ.ա. 4-3-րդ հազարամյակներով։ Այն ընդգրկում է լավպահպանված հողագործական և բնակելիկառույցներ, որոնք եզակի են տարածաշրջանում։
• Գյուրջի քարվանսարա. 
Այն Կոնդ թաղամասի մոտակայքում գտնվող շինություն էր, որը կարևոր նշանակություն ուներ՝ որպես առևտրականների հանգրվան։ 
• Շահեն Մեղրյանի տունը 
(Լազարյանների տուն). 
Այս շինությունը կառուցվել է 19-րդ դարում 
և համարվում է հին Երևանի ճարտարապետության օրինակ։ Շենքն այժմ գտնվում է վերականգնման վիճակում և ընդգրկված է «Հին Երևան» նախագծում:
• Ծիծեռնակաբերդ .
Թեև այսօր առավել հայտնի է որպես ցեղասպանության հուշահամալիր,սակայն այս տարածքում հնագիտական պեղումների ժամանակ հայտնաբերվել են հին բնակավայրի հետքեր, որոնք վերաբերում են մ.թ.ա. II հազարամյակին:

Երևանի պատմական դեմքի պահպանման հիմնախնդիրը այսօր ևս քննարկման նյութ է։ Մեր զրուցակից, ճարտարապետ Հովհաննես Կարաբեկյանը համոզված է, որ կարևոր է հետևել քաղաքի պատմական դեմքի պահպանության միջազգային օրինակին:
Երևանը պատմական դեմքի պահպանման տարբերակները քննարկվում են ու տարբեր են, որն էլ ընտրվի, կարևոր է հոգատար լինել ունեցածի նկատմամբ, այն ցույց տալ աշխարհին, որպեսզի մեր քաղաքը իր արժանի տեղն ունենա աշխարհի հնագույն քաղաքների շարքում։