Սոֆին ճամփորդում էր միայնակ՝ առանց որևէ մեկին ճանաչելու, սակայն դա նրան չէր խանգարում վայելել ճամփորդությունը։ Թե՛ գիդը, թե՛ խմբի անդամները շատ ջերմ ու բարի էին։ Ինչպես ինքն է նշում՝ խումբը իսկապես հրաշալի էր, նույնիսկ կարելի է ասել՝ մի մեծ ընտանիքի նման էին դարձել։