Ոսկենի գինիների պիտակի վրա պատկերված է Սմբատ Մաթևոսյանը: Գործարար, որն իր կյանքն անցկացրել է Բոստոնում, բայց սրտում ունեցել է հայկական երազանք՝ Հայաստանում ունենալ սեփական խաղողի այգիներ ու գինեգործարան, զբաղվել գինեգործությամբ և արտադրել հայկական գինիներ, որոնք հայտնի կլինեն ամբողջ աշխարհում:
1920-ական թվականներին հայրենադարձվել է, Սարդարապատում հիմնել է այգիներ, բայց, ցավոք սրտի, չի հասցրել իր ձեռքով աճեցրած խաղողից գինիներ ստանալ: Բոլշևիկները Սմբատի ձեռքից վերցրել են ունեցվածքը, իսկ իրեն՝ աքսորել Հայաստանից:
Ալինա Մկրտչյան
Ոսկենի Վայնս ընկերության հիմնադիր
Ծնողները ժառանգներին նույն ճակատագրից փրկելու նպատակով Երևանից տեղափոխել են Գյումրի, իսկ Սմբատ Մաթևոսյանի հետ արյունակցական կապը թաքցնելու համար փոխել են ազգանունները՝ մի ճյուղը դարձնելով Մկրտչյան, մյուսը՝ Սմբատյան:
Ալինա Մկրտչյանը՝ Սմբատ Մաթևոսյանի ծոռնուհին, Հայաստան է վերադարձել 2015 թվականին: Մինչ այդ՝ ապրել է Ռուսաստանի Դաշնությունում, մասնագիտությամբ տնտեսագետ և իրավաբան է: Ամեն ինչ փոխվել է այն պահին, երբ եղբոր հետ փորձել են գտնել իրենց մեծ պապի հաշիվները Բոստոնում, սակայն չեն կարողացել:
Մեկ օր հարցում են ուղարկել նաև Հայաստան, հասկանալու համար՝ ինչ է մնացել իրենց մեծ պապի ժառանգությունից, և շատ անսպասելի կերպով իմացել են իրենց խաղողի այգիների գոյության մասին:
2008 թվականին Ալինայի ծնողները վերադարձել են Հայաստան, հետ գնել այգիները, վերականգնել ու իրականություն դարձրել իրենց նախահոր երազանքը: Երբ դեռ նոր էին վերադառնում, իրենց հոգու խորքում ոչնչի չէին հավատում: Միայն գիտեին, որ ունեն երազանք, և այն արդեն մոտավորապես 100 տարեկան է:
ՈՍԿեհատ և արԵՆԻ
Սմբատ Մաթևոսյանը վերադառնալուն պես տնկել էր հենց Ոսկեհատ ու Արենի սորտերը, որոնք մինչ այսօր էլ պահպանվել են: Ժառանգները Ոսկեհատ ու Արենի հին հայկական սորտերի միախառնումից ստացան առաջին գինիները, իսկ սորտերի անունների միաձուլումից՝ գործարանի անվանումը:
2014 թվականից մինչ այսօր արտադրվում են Ոսկենի գինիները: Ընտանիքից և ոչ մեկը գինեգործության ու խաղողագործության մասին մասնագիտական որևէ գիտելիք չուներ, բայց այս պահին բոլորն էլ խաղողագործությամբ և գինեգործությամբ են զբաղվում: